به نقل ازwww.rasekhoon.net
تسلیحات نظامی ایران (29): موشک های شهاب 4 ، 5 و 6منبع : راسخونبعضی مواقع این تصور پیش می آید که با توسعه موشک هایی مثل سجیل 2 احتمالا برنامه موشک شهاب متوقف شده باشد. برخی مواقع هم گفته می شود ایران با آزمایش موشک هایی که همگی برد 2000 کیلومتری دارند، در واقع در حال آزمایش موشک هایی است که بردی بیشتر از 2000 کیلومتر دارند و برای تحریک نکردن غرب اعلام می کند که این موشک ها همگی دارای همان برد قبلی هستند. به هر حال درست یا غلط بد نیست نگاهی به مقاله زیر بیندازیم.پاکستان در ماه آوریل 1999 یک فروند موشک Ghauri 2 یا Hatef 6 را آزمایش کرد که یک نسخه بلندتر از موشک Ghauri 1 بود و دارای حداکثر برد معادل 2500 کیلومتر بود. ممکن است که موشک شهاب ۴ شبیه Ghauri 2 باشد. پیشرفت و توسعه شهاب ۴ هنوز واضح و شفاف نیست، اگرچه اسرائیلیها معتقدند که این موشک تا سال 2001 وارد خدمت خواهد شد اما تا جولای 2001 هیچگونه آزمایش پروازی نداشته است. ایرانیها اعلام کرده اند که در حال طراحی یک وسیله برای پرتاب ماهواره هستند و موشک شهاب ۴ ممکن است اولین نامزد و وسیله برای برای انجام این ماموریت باشد.هرچند به جزئیات بیشتری در این باره اشاره نشده است.اما ایرانیها به خوبی به این مساله واقفند که اجرای این برنامه بدون عقد قرارداد با هیچ شرکت خارجی بسیار سخت و طاقت فرسا خواهد بود. گزارشهای رسیده حاکی از آن است که ایران توسعه برنامه موشکی دیگری با عنوان شهاب ٤ را در دستور کار قرار داده است. این برنامه در سال 1997 شناخته شد. گزارشهای مختصری از منابع اسرائیلی حاکی از آن است که ایران در ساخت موشک شهاب ٤ از متحد قدرتمند و مخصوصش یعنی روسیه کمک گرفته است . آنها معتقدند که تکنولوژی ساخت موشک شهاب ٤ برگرفته از یک نوع موشک بالستیکی میان برد روسی به نام SS-4 Sandel یا همان R-12 که برای اولین بار در سال 1958 وارد خدمت شد . هر چند این مساله توسط ایران و روسیه کاملا مخفی نگاه داشته شده است.گزارشهای رسیده از داخل ایران حاکی از این است که ایرانیها در حال برنامه ریزی برای توسعه یک موشک بالستیکی با بردی معادل 4000 کیلومتر هستند که وسیله بسیار مناسبی برای پرتاب ماهواره میباشد و این شاید سر آغاز طراحی و ساخت شهاب ٥ یا ۶ باشد. آنچه ممکن به نظر میرسد این است که شهاب ٥ بر اساس موشک Taepo-dong 1 به عنوان یک وسیله پرتاب فضایی (SLV) طراحی و ساخته خواهد شد.برخی گزارشها نشان میدهد که موشک «شهاب 4» بر اساس ویژگیهای موشک «SS-4» ساخت شوروی تهیه شده است. گزارشهای دیگر حاکی است که موشک «شهاب 5» با برد بیشتر نیز وجود دارد که بر اساس ویژگیهای موشک Tapeo Dong یا SS-4 ساخته شده است. میگویند این موشک تا 4 هزار کیلومتر برد دارد و بیش از یک تن مواد را میتواند حمل کند. ایران ممکن است دو برنامه موشکی دیگر شامل سیستمهای دوربردتر داشته باشد که گزارشهای متعددی در خصوص حداکثر برد آن مطرح است بردهایی که این گزارشها ذکر کردهاند، عبارتند از 3650 کیلومتر، 4500 تا 5000 کیلومتر، 6250 کیلومتر و دههزار کیلومتر.به نظر میرسد که ایران موفق به دستیابی به جزئیات فناوری و طراحی موشک روسی SS-4 شده است. موشک SS-4 که به موشک R-12 یا Sandal نیز معروف است، یک موشک روسی قدیمی با سوخت مایع است که برای اولین بار در سال 1959 به خدمت گرفته شد و احتمالاً به عنوان اجرای بخشی از پیمان IRBM نابود شده است. این موشک بسیار بزرگ است و فناوری آن به اوایل دهه 1950 مربوط میشود، البته بین سالهای 1959 و 1980 دوبار نوسازی شده است. خطای این موشک 2 تا 4 کیلومتر و حداکثر برد آن دو هزار کیلومتر است و معنایش این است که فقط با یک کلاهک اتمی یا یک سلاح بیولوژیکی نزدیک به مرگباری سلاحهای هستهای کارایی دارد. در عین حال فناوری کلی موشک SS-4 نسبتا ساده و نزدیک به 1400 کیلوگرم وزن دارد.گزارشهای فزایندهای وجود دارد که نشان میدهد ایران ممکن است از تکنولوژیهای روسی برای توسعه موشکهای دوربرد خودش که با بردهای 2000 تا 6250 کیلومتر استفاده کند. منابع اطلاعاتی اسرائیل و آمریکا گزارش دادهاند که ایران در حال توسعهء موشک «شهاب 4» با برد ۳000 کیلومتر است و میتواند تا حدود 2000 پوند مواد حمل کند و خطای آن حدود 2400 متر است. برخی از برآوردها نشان میدهد که سیستم این موشک سال 2004 تا 2005 عملیاتی خواهد شد. معاون وزارت خارجه در امور خاور نزدیک در 28 جولای 1998 گواهی داد که آمریکا برآورد میکند این سیستم هنوز جهت تقویت موتورها و سیستم هدایتی خود نیاز به کمک خارجی بیشتری دارد.تذکر : تمام منابع مورد استفاده ، در مقاله ی « تسلیحات نظامی ایران(1)- صاعقه» ذکر گردیده است.
- ۹۰/۰۴/۲۳